سخن از خدیجه، سخن از یك دنیا عظمت و پایدارى و استقامت در راه هدف است. به حق قلمفرسایى در باره كسى كه خداوند بر او سلام و درود فرستاد، بسى مشكل است. اما به مصداق «مالا یدرك كله لا یترك كله»، به بررسى گوشههایى از شخصیت و زندگى این بزرگ بانو مىپردازیم: ولادت و خانواده حضرت خدیجه 68 سال قبل از هجرت بدنیا آمد. خانوادهاى كه خدیجه را پرورش داد، از نظر شرافت خانوادگى و نسبتهاى خویشاوندى، در شمار بزرگترین قبیلههاى عرب جاى داشت. این خاندان در همه حجاز نفوذ داشت. آثار بزرگى و نجابت و شرافت از كردار و گفتار خدیجه پدیدار بود. خدیجه از قبیله هاشم بود و پدر و اقوامش از ثروتمندان قریش بودند. پدرش خویلدبن اسد قریشى نام داشت. مادرش فاطمه دختر زائد بن اصم بود. حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمود: «وقتى خدیجه از دنیا رفت، فاطمه كودكى خردسال بود، نزد پدر آمد و گفت: «یا رسول الله امى»؛ مادرم كجاست؟ پیامبر سكوت كرد. جبرئیل نازل شد و گفت: خدایت سلاممىرساند و مىفرماید: به زهرا بفرما، مادرت در بهشت و در كاخ طلایى كه ستونش از یاقوت سرخ است و اطرافش آسیه و مریم هستند، جاى دارد. اخلاق خدیجه كبری حضرت خدیجه در بین اقوام خود یگانه و ممتاز و میان اقران كمنظیر بود. او به فضیلت اخلاقى و پذیرایىهاى شایان بسیار معروف بود و بدین جهت زنان مكه به وى حسد مىورزیدند. دخترت خویلد در سجایا و كمالات ا, ...ادامه مطلب